Autor: astrolog prowadzący portal www.eraastrologii.pl
Badania naukowe wykonuje się w celu osiągnięcia postępu wiedzy naukowej. W praktyce efektem konkretnego badania jest potwierdzenie lub obalenie danej hipotezy. Przykładowo, jeśli ktokolwiek uważa, że astrologia działa (upraszczając), a naukowcy uważają, że nie, to jeżeli chcemy być rzetelni pod kątem naukowym, należy sporządzić badanie, którego wyniki zostaną porównane ze stanowiskiem świata nauki.
W praktyce nie jest to takie czarno-białe, że astrologia działa lub nie działa. Może być przecież tak, że niektóre reguły astrologii działają, a niektóre nie. Wskazane byłoby więc sporządzić szereg badań dla różnych reguł astrologii, umożliwiające wykazanie występowania prawidłowości (lub ich braku) dla różnych reguł.
Naukowcy uważają, że nie ma zależności między układami planet a osobowością człowieka, a to, że ktoś dostrzega tę zależność, może wynikać z błędów poznawczych. Występujące rzekome zależności mogą też wynikać z przypadku (w takim sensie, że badania nie wykazują, by wyniki astrologów były lepsze, niż na to wskazuje rachunek prawdopodobieństwa). W związku z tym, ważnym elementem badań jest tzw. hipoteza zerowa oraz wartość oczekiwana. Czym są te pojęcia?
Załóżmy, że astrolog stawia hipotezę: “Merkury w znaku Skorpiona w horoskopie urodzeniowym wskazuje na to, że właściciel tego horoskopu posiada predyspozycje do wykonywania zawodu detektywa”. Hipoteza zerowa reprezentuje aktualne stanowisko świata nauki, a zatem w tym przypadku brzmi: „dla kwestii predyspozycji zawodowych nie ma znaczenia układ planet w horoskopie urodzeniowym”. Za wartość oczekiwaną (inaczej: liczbowe stanowisko nauki lub liczbowe wyrażenie wartości hipotezy zerowej) należy przyjąć średni rozkład Merkurego w Skorpionie u wszystkich ludzi (w całej populacji). Niestety nie możliwe wyliczenie tego z dużą dokładnością, ponieważ musielibyśmy zebrać dane urodzeniowe (wraz z godzinami!) od wszystkich ludzi na świecie. Naukowcy jednak radzą sobie z tym np. poprzez użycie jednego z poniższych sposobów:
- Obliczenie matematycznego prawdopodobieństwa występowania Merkurego w Skorpionie u wszystkich ludzi.
- Zebranie grupy kontrolnej (przypadkowi ludzie) w możliwie dużej liczbie i na podstawie ich horoskopów wyliczyć rozkład Merkurego w Skorpionie;
Dla wspomnianego przykładu o Merkurym w Skorpionie u detektywów, wg metody pierwszej wynika, że prawdopodobieństwo, iż w horoskopie urodzeniowym losowo spotkanego człowieka Merkury będzie właśnie w Skorpionie wynosi 1/12, a więc około 8,33%. Dlaczego 1/12? Ponieważ Merkury może przebywać w jednym z dwunastu znaków zodiaku.
Etapy przeprowadzania procedury badania naukowego dla powyższej hipotezy:
- Wyliczanie wartości oczekiwanej. W tym przypadku 8,33%.
- Grupa eksperymentalna. Należy zebrać możliwie dużą grupę osób z predyspozycjami do wykonywania zawodu detektywa, np. zawodowych detektywów, zakładając, że posiadają oni owe predyspozycje. Skąd wziąć taką grupę to temat do osobnej dyskusji. Tutaj kłania się psychologia i temat badania predyspozycji zawodowych. Grupa ta powinna być niezależna od badacza lub zespołu badaczy.
- Obliczenie na grupie eksperymentalnej jak często występuje w ich horoskopach urodzeniowych dany układ – w tym przypadku Merkury w Skorpionie.
- Porównanie wartości oczekiwanej z wartością grupy eksperymentalnej. Aby uznać, że hipoteza zerowa (czyli stanowisko nauki, że nie istnieje żadna zależność) została obalona, różnica między wartościami będzie odpowiednio wysoka. A zależy to od wielkości grupy kontrolnej. Wartość tę można wyliczyć tutaj: http://www.wolframalpha.com/input/?i=z-test+proportion
Aby sprawdzić, że istnieje prawidłowość w świetle nauki dla powyższej hipotezy, mówiącej o zależności między położeniem Merkurego w Skorpionie, a predyspozycjami do wykonywania zawodu detektyw, należy wprowadzić następujące dane do formularza z linku powyżej:
- hypothesized parameter – wartość hipotezy zerowej: 0.08333;
- sample size – ilość osób w grupie eksperymentalnej: załóżmy 40 osób;
- sample proportion – ułamkowa wartość osób z grupy eksperymentalnej, wśród których Merkury występuje w Skorpionie, zgodnie z założoną hipotezą.
Dane dla “sample proportion” należałoby wprowadzić po wykonaniu badania. Ten artykuł skupia się na teorii przeprowadzania naukowego badania w astrologii, dlatego nie posiadamy takich danych, gdyż badanie nie zostało przeprowadzone 🙂 Zatem możemy pozwolić sobie na testowe wprowadzanie różnych danych, aby sprawdzić czy nasza hipoteza jest sensowna.
Zatem załóżmy, że osób z Merkurym w Skorpionie było 5 na 40, wprowadzamy więc wartość 0.125 (czyli 5/40). Wynik zwrócony przez program ze strony wolframAlpha: “null hypothesis is not rejected at 5% significance level”, co oznacza, że hipoteza zerowa została odrzucona na poziomie istotności 5%, a więc 5 osób na 40 to za mało, aby stanowisko nauki zostało obalone. Na marginesie – wybraliśmy poziom istotności 5%, ponieważ jest to standardowa, najczęściej występująca wartość. Poziomy istotności 1% oraz 10% pomijamy. Jest to w tej chwili sprawa drugorzędna.
Założenie drugie – wśród grupy eksperymentalnej mieliśmy do czynienia z 6 osobami z Merkurym w Skorpionie. Zmieniamy “sample proportion” na wartość 0.15 (czyli 6/40). Zwrócony wynik: “null hypothesis is rejected at 5% significance level”. Bingo!
Zatem potrzebujemy co najmniej 6 osób z Merkurym w Skorpionie na 40 wśród osób, które posiadają predyspozycje do wykonywania zawodu detektywa, aby uznać, że w świetle nauki istnieje niniejsza zależność.
Autor: astrolog prowadzący portal www.eraastrologii.pl
